Grondwettelijk Hof 18 januari 2024, nr. 9/2024 – Waar de gemeenteraad zelf wil, is een weg!

Op 24 november 2022 werden door de Raad voor Vergunningsbetwistingen twee prejudiciële vragen gesteld aan het Grondwettelijk Hof. Het Hof heeft zich op donderdag 18 januari 2024 uitgesproken over de vraag of de lezing van artikel 66, §6, tweede lid Omgevingsvergunningsdecreet dat er aan in de weg staat dat de gemeenteraad na vernietiging van haar beslissing over de zaak van de wegen door de Vlaamse regering nog een herstelbeslissing zou nemen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt. Met andere woorden: betekent een grondwetsconforme interpretatie van artikel 66, §6 Omgevingsvergunningsdecreet dat aan de gemeenteraad de kans moet worden geboden om een herstelbeslissing te nemen na vernietiging door de Vlaamse Regering in graad van beroep?

De beantwoording van deze vraag was noodzakelijk aangezien (1) de tekst van artikel 66 Omgevingsvergunningsdecreet tegenstrijdig bleek met de parlementaire voorbereiding; (2) een onderscheid bestaat met de situatie waarin een gemeenteraadsbeslissing ontbreekt en er alzo nog wél een mogelijkheid bestaat om in graad van beroep een gemeenteraadsbeslissing toe te voegen aan het dossier en (3) ook in de autonome procedure een mogelijkheid bestaat om na vernietiging een nieuwe gemeenteraadsbeslissing aan te nemen.

Het Grondwettelijk Hof is van oordeel dat de automatische weigering van een omgevingsvergunning in administratief beroep na vernietiging van de gemeenteraadsbeslissing door de Vlaamse regering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt. De voornaamste reden is immers dat afbreuk werd gedaan aan de autonome beslissingsbevoegdheid van de gemeenteraad. Er is daarentegen geen probleem wanneer de automatische weigering van een omgevingsvergunning in administratief beroep zou volgen nadat de gemeenteraad op eigen initiatief na vernietiging door de Vlaamse Regering of nadat ze werd samengeroepen, binnen de beslissingstermijn van de omgevingsvergunningsprocedure geen nieuwe beslissing of een negatieve beslissing neemt over de zaak der wegen.

Het gevolg van dit alles is als de minister een gemeenteraadsbesluit over de zaak van de wegen vernietigt, er niet langer een automatische weigering door de Deputatie moet gebeuren. Vooreerst is de gemeenteraad terug aan zet om een nieuw besluit te nemen, waarna de Deputatie afhankelijk van de inhoud van dat nieuwe besluit al dan niet verder kan beslissen over de vergunning in beroep. De procedure zal dus niet langer steeds terug van 0 moeten starten.